alle blogs

Regenboogbus en geloof. Leiderschapscommunicatie, diversiteit en inclusie in de praktijk

Een paar weken terug was het pride en plaatste ik deze case over een regenboogbus op linkedin. Hoe ga je in de praktijk om met een solidariteitsactie richting de LGBTQ+ community als de medewerkers er moeite mee hebben. Ik beschrijf hier de case en een bijbehorende aanpak van de leidinggevende. Het leverde veel discussie op. Daarom voeg ik enkele van de reacties toe.

Vraag:

Als bedrijf wil je je solidariteit met de LHBTQ-gemeenschap tonen. Daarom zijn de bedrijfsbusjes tijdelijk in regenboogkleuren bestickerd. Enkele van de chauffeurs wil niet in dat busje rijden vanwege geloofsovertuiging. Hoe ga je hier als leidinggevende mee om?

Antwoord:

Als leidinggevende, is het belangrijk om de situatie rond de regenboogbus met respect voor alle betrokkenen aan te pakken en een evenwichtige oplossing te vinden. Hier zijn enkele stappen die je kunt overwegen:

1. Luister naar de chauffeurs: Neem de tijd om de bezorgdheid van de chauffeurs serieus te nemen. Luister naar hun overtuigingen en begrijp waarom de chauffeurs zich ongemakkelijk voelen bij het rijden van het busje met regenboogkleuren.
2. Bied begrip en empathie: Toon begrip voor de chauffeurs en erken hun recht op religieuze overtuigingen. Benadruk dat je hun gevoelens serieus neemt en dat je een oplossing wilt vinden die voor iedereen aanvaardbaar is.
3. Informeer over de bedrijfsintenties: Leg de reden achter het tijdelijk bestickeren van de bedrijfsbusjes uit. Wijs op de intentie van het bedrijf om solidariteit te tonen met de LHBTQ-gemeenschap en de boodschap van inclusiviteit en diversiteit te ondersteunen.
4. Onderzoek naar alternatieve taken: Ga in gesprek met de chauffeurs om te zien of er andere taken binnen het bedrijf zijn die hij tijdelijk kan uitvoeren waarbij hij niet met het bestickerde regenboogbusje hoeft te rijden. Misschien kunnen ze administratieve taken uitvoeren of een ander type voertuig besturen.
5. Zorg voor een tijdelijke oplossing: Als er geen alternatieve taken zijn, kan je proberen een tijdelijke regeling te treffen waarbij de chauffeurs voor een bepaalde periode worden vrijgesteld van het rijden van het bestickerde busje. Dit moet echter wel een beperkte en tijdelijke oplossing zijn om ervoor te zorgen dat de operationele efficiëntie van het bedrijf niet in het gedrang komt.
6. Sensibiliseer en bevorder begrip: Organiseer trainingssessies of workshops binnen het bedrijf om meer bewustwording te creëren over diversiteit, inclusie en het belang van het respecteren van verschillende overtuigingen. Dit kan bijdragen aan een positieve en respectvolle werkomgeving.
7. Houd communicatielijnen open: Zorg ervoor dat alle medewerkers zich vrij voelen om hun zorgen en opvattingen te uiten. Open communicatie kan bijdragen aan het vinden van oplossingen en het voorkomen van verdere spanningen.

Het is volgens mij van cruciaal belang om zowel de solidariteit met de LHBTQ-gemeenschap als de religieuze vrijheid van de chauffeur te respecteren. Als leidinggevende moet je proberen een evenwichtige benadering te vinden die alle betrokkenen erkent en respecteert.

“Kun je iemand verplichten een statement te maken?”

Reacties op de case regenboogbus

Er kwamen veel reacties op de case van de regenboogbus. Veel van de reacties gingen in op het wel of niet zinnig zijn van het hebben van regenboogbusjes. Maar die keuze was al gemaakt.

Sommigen hadden moeite met het gedrag van de chauffeur:

“Geen gezeur, gewoon rijden in het busje dat de werkgever ter beschikking stelt”.

“Ik heb er moeite mee. Het geloof van de chauffeur, een privé aangelegenheid, mag geen invloed hebben op de uitoefening van zijn beroep.”

“Waarom moet je iemand insluiten die iemand anders uitsluit?”

Anderen vonden het terecht dat er rekening werd gehouden met de chauffeur:

“Zolang iemand goed werk levert, maar hier niet achterstaat, vooral geen drama van maken. Ga het niet door de strot duwen”

“Kun je iemand verplichten een statement te maken?”

“Het grootste risico is dat we zeggen ‘je mag wel meedoen, maar je moet je wel aanpassen’. Terecht dat er ruimte is voor de chauffeur om het busje te weigeren”

Een alternatieve oplossing die langskwam:

“Leg gewoon de sleutels van het busje op tafel en laat de chauffeurs zelf kiezen”.

De situatie is natuurlijk vergelijkbaar met de OneLove band van de KNVB. Les voor mij: zorg dat je bij het ontwikkelen van solidariteitsacties rekening houdt met de mensen die die actie moeten uitdragen. Anders loop je het risico dat de actie averechts werkt. |
Lees hier hoe je in zeven stappen  inclusiever communiceert. En kijk ook naar de site van WorldPlacePride

 

Huib Koeleman

NB de illustratie is met A.I. gemaakt, omdat ik geen eigenaar ben van de eerder gebruikte foto