Mijn eerste vlogervaring: just vlog it
Vloggen? Eigenlijk nooit eerder gedaan. Tijd voor een vlogexperiment! Ik ben namelijk van mening dat ik als communicatiemens zoveel mogelijk nieuwe dingen moet proberen om bij te blijven. Ik heb fijne lessen geleerd bij het maken van mijn eerste vlog. En deel graag mijn tips over omgaan met techniek, content en mezelf.
Op vlogavontuur
Allereerst ben ik naar de mediamarkt gegaan om een selfiestick te kopen. Ik voelde me echt een Japanse toerist met mijn selfiestick. Pfff. Hoe doe je dat in het openbaar? De eerste foto’s waren niet veelbelovend. Bij het filmen stuitte ik direct op allerlei praktische uitdagingen en vragen. Welke hoek werkt het beste? Hoe houd je eigenlijk die camera stil? Ga je wel of niet zelf in beeld? Ik heb mijzelf in het diepe gegooid en zeven interviews afgenomen. Hoppa gewoon in één take op de camera. Het resultaat is zeker voor verbetering vatbaar, maar de vlogs zijn gemaakt.
Confronterend
Het is nogal confronterend om mijzelf terug te zien. Dat heeft iedereen natuurlijk, dus was te verwachten. Rare stem, wat kijk ik vreemd en wat reageer ik eigenlijk raar op de antwoorden? Ik was natuurlijk veel te druk met én filmen, én de vragen bedenken, én luisteren. Ook ik kan niet multitasken. Ik heb goeie dingen geleerd van dit experiment. Graag deel ik deze lessen ter lering en vermaak. Ik kan er hartelijk om lachen. De nulmeting is gedaan. Vanaf hier kan het alleen maar beter worden.
De techniek
Geheugenruimte op een iPhone van 16GB is een uitdaging, want video neemt veel opslagruimte in beslag. Halverwege een interview een volle telefoon is irritant. Ik had gelukkig mijn laptop bij de hand, zodat ik snel de bestanden kon overzetten en mijn iPhone weer vrij had. Oplossing: externe harde schijf aansluiten op laptop.
De microfoon van de iPhone is beperkt. Er zat best wat ruis op de lijn. Gelukkig kon dit in de nabewerking grotendeels weggepoetst worden. Handige tip: gebruik een extra microfoon. Dit hoeft niet duur te zijn, maakt de geluidskwaliteit veel beter en zorgt dat de montage een stuk sneller gaat.
Gekke trekjes: lichaamstaal en gezichtsexpressie
Altijd lippenbalsem meenemen is een andere les. Want het ziet er niet uit als je continue aan de lippen likt op het beeld. En dat deed ik in de opnames echt veelvuldig. Ook viel het me op dat ik mijn ogen af en toe vreemd opensper. Jee, doe ik dat altijd?! Ik had een kriebel in mijn nek. Even kriebelen… Verschijnt ineens mijn blocnote en pen, die ik in mijn hand had, in beeld. De tip voor de gekke trekjes? Ik ben me er nu in ieder geval meer bewust van. Deels ben ik misschien zo, dus zal ik het moeten accepteren. En die lippenbalsem is praktisch oplosbaar!
De vragen in het interview
De opbouw van ieder interview had ik wel voorbereid. In het gesprek en bij het terugkijken viel me op hoe slecht ik die vragen eigenlijk stel. Ik stel mijn vraag en richting het einde van de vraag verdraai ik mijn zin en komt er niet echt een vraagteken of punt. De vraag blijft in het luchtledige hangen… Wonderbaarlijk genoeg geeft de geïnterviewde toch een antwoord en meestal wel wat ik bedoelde. Bij het monteren was deze vorm alleen best lastig. Ik kon de vragen moeilijk isoleren. Ik heb het opgelost door via de voice-over de vragen in te spreken. Tip: stel een duidelijke korte vraag. Brief de geïnterviewde en vraag of hem/haar de vraag in het antwoord te verwerken. Daarmee is het antwoord bruikbaar zonder de vraag te horen.
Bewegend beeld
Zo’n selfiestick stilhouden is echt niet makkelijk! Na een paar minuten krijg je een lamme arm. Gevolg is dat het beeld beweegt. Het stabiliseren van beeld kan ook in de nabewerking, maar heeft als nadeel dat je beeld verliest en tijd kost. Tip: schaf een Gorrilapod aan. Hiermee kun je de camera ergens ophangen of opzetten. Met je selfiestick kun je dan nog wel je camera aan- en uitzetten. Of doe het vaker en train zo je armspieren.
Wel of niet in de camera kijken?
Kijk je gezellig samen in de camera? Kijk je degene die je interviewt rechtstreeks aan? Sta je buiten beeld? Ik wist het eigenlijk niet zo goed. We zijn maar gewoon begonnen en het voelde logisch om naar het beeld te kijken. Bij het terugkijken merk ik dat het er best vreemd uitziet dat we allebei in de camera kijken. Zeker mijn blikken waarbij ik volop aan het denken ben, oplet dat we niet buiten beeld raken en ik verstard in de camera kijk zijn niet zo charmant. Tijdens de opnames was het helemaal zo gek niet. Het leek meer alsof we aan het Skypen waren.
Start van mijn leercurve
Na het vaststellen van dit nulpunt in mijn vlogleercurve heb ik zin gekregen in het maken van een volgende videoblog. Een beter apparaat gaat me wel helpen. Ik twijfel nog of dit een nieuwe iPhone wordt, de Pixel van Google of een GoPro. Tot die tijd accepteer ik de iets mindere kwaliteit.
Mijn tips voor vloggen nogmaals op een rij:
- Zorg voor voldoende beschikbaar vrij geheugen op jouw apparaat.
- Zorg voor een opgeladen batterij, neem een oplader mee.
- Zet de camera neer of hang hem op met een Gorilla pod. (Of train je armspieren).
- Bereid goede vragen voor.
- Kies een goede achtergrond.
- Kijk andere vlogs en kies jouw stijl.
- Ga het vooral doen!
Heb jij ook leuke vlogervaring? En nog tips voor mij en de lezers? Stuur me vooral een bericht.
